Pies na wsi

img

Pies na wsi jest nie tylko pupilem go głaskania i przytulania. Przede wszystkim ma obowiązki – musi pilnować posesji, wywęszyć każde niebezpieczeństwo. Niestety często zapominamy mu za tę ciężką pracę podziękować.

Mieszkańcy wsi wciąż często trzymają swoje psy w zbyt małych budach, na krótkim, grubym łańcuchu. Zapominają o sprzątaniu w budzie i oczyszczeniu terenu wokół niej. Psie miski są zwykle brudne. Z psem rzadko kto chodzi na spacery. Wielu właścicieli wypuszcza po prostu psy, by pobiegały sobie samopas. Stada psów biegają więc za samochodami i rowerzystami, obszczekują każdego, kto przechodzi drogą, giną pod kołami samochodów. Niekiedy są to psy duże, groźne. Bywa, że terroryzują okolicznych mieszkańców. Niestety, to bardzo nieodpowiedzialne zachowanie, a polska wieś to wciąż smutne miejsce do mieszkania dla psa.

Powiedzmy to jednak wprost: właściciele mają obowiązki wobec swoich pupili. Muszą zapewnić zwierzętom odpowiednie lokum. Ten obowiązek nakłada Ustawa o ochronie zwierząt.

Buda

Przepisy mówią, że psia buda ma chronić zwierzę przed zimnem, upałem oraz opadami atmosferycznymi. Jak powinna wyglądać psia buda?

Idealna psia buda jest ocieplona np. styropianem bądź wełną mineralną, ma podwójne ściany, przedsionek prowadzący do części legowiskowej oraz uchylny dach i podest. Uchylny dach pokryty jest materiałem izolującym np. papą, co chroni przed przeciekaniem. Najbardziej polecany jest dach jednospadowy, który można łatwo wymontować, co zdecydowanie ułatwi nam posprzątanie psiego legowiska. Posłanie trzeba zmieniać – słoma pleśnieje, a to powoduje problemy skórne u psa i infekcje dróg oddechowych. Buda nie może stać bezpośrednio na ziemi, bo podłoga nasiąknie wilgocią. Buda powinna stać w miejscu osłoniętym od wiatru. Buda musi być na tyle duża, by pies mógł w niej swobodnie stanąć. Otwory wejściowy (do przedsionka budy) i przejściowy (do legowiska) powinny być umieszczone na odpowiedniej wysokości i dopasowane do wielkości psa – zbyt obszerne powodują nadmierną wentylację wnętrza. Zimą otwór wejściowy musi być osłonięty kotarą, by ochronić wnętrze przed zimnem. 

Łańcuch

Pies nie może być trzymany na uwięzi dłużej niż 12 godzin w ciągu doby. Łańcuch nie może ranić psa. Długość uwięzi nie może być krótsza niż 3 m.

Powiedzmy to jednak wprost – łańcuch to dramat dla psa. Powoduje jego nadmierną agresję, także wobec właściciela. Pies łańcuchowy może cierpieć również na problemy psychiczne takie jak lęk separacyjny czy depresje. Zimą łańcuch przymarza do szyi i wyrywa sierść. Wywołuje również odkształcenia kręgów szyjnych, co powoduje kłopoty neurologiczne psa. Latem obroża może powodować odparzenia szyjne. Psy, które pozostają przez dłuższy czas w bezruchu, mogą cierpieć z powodu wrastających pazurów. Sejm obecnie pracuje nad ustawą mającą całkowicie zakazać trzymania psa na łańcuchu.

Spacery

Bieganie po podwórzu to za mało dla psa. Musi być wyprowadzany na spacery dwa razy dziennie. To warunek prawidłowego rozwoju psychicznego i fizycznego psa. Spacery zapobiegają także nadmiernej agresywności psa wobec obcych i brudzenia kojca bądź ogrodu odchodami.

Pamiętajmy jednak, że wchodząc do lasu musimy wziąć psa na smycz. Reguluje to Kodeks wykroczeń - art. 166 mówi, że kto puszcza w lesie luzem psa, poza czynnościami związanymi z polowaniem, podlega karze grzywny albo nagany.

Zabawa

Nawet jeśli twój pies mieszka w budzie lub w kojcu, musisz poświęcać mu czas - co najmniej pół godziny na zabawę i głaskanie. W czasie spaceru rzucaj psu piłkę i angażuj się w zabawy. To jest psu potrzebne dla równowagi psychicznej.

Karmienie

Pies musi być karmiony regularnie – stosownie do pory roku i  warunków atmosferycznych, a także jego stanu fizjologicznego (np. choroba) i wieku. Zimą podawaj mu karmę dwa razy dziennie, a w przypadku silnych mrozów okraszaj ją drobno krojoną słoniną lub surowym boczkiem. Dobrze, przynajmniej raz dziennie podać mu coś ciepłego.

Woda

Pies powinien mieć zawsze w misce świeżą wodę. Jest to niezwykle ważne w upały, ale zimą sprawdzajmy czy woda nie zamarzła.

 

Pielęgnacja

Sierść psów podwórkowych bardziej się brudzi i kołtuni. Pies jest też bardziej narażony na działanie pasożytów, bakterii i grzybów, dlatego wymaga wzmożonej pielęgnacji. Psa o długiej sierści trzeba czesać dwa, a nawet trzy razy w tygodniu, o bardzo długiej sierści codziennie. Pchły trzeba psu usuwać co dwa-trzy miesiące i co kwartał odrobaczać. Od maja do listopada trzeba stosować środki przeciw pchłom i kleszczom.

Szczepienia

Szczepienia ochronne są obowiązkowe. Szczepienie przeciwko wściekliźnie powinno nastąpić najpóźniej 30 dni po ukończeniu przez psa 3. miesiąca życia i trzeba je powtarzać co roku. Za niedopełnienie tego obowiązku grozi kara grzywny (od 20 – 500 zł), kara aresztu bądź pozbawienia wolności do lat 3.

Szczucie psem

Takie zachowanie jest karalne! Grozi grzywną w wysokości 1000 zł albo kara nagany (art. 108 Kodeksu wykroczeń).

Rekomendujemy

Baza Wiedzy