Projekt wskazuje prawnie wiążące cele i obowiązki w każdym z wymienionych ekosystemów: od gruntów rolnych i lasów po ekosystemy morskie, słodkowodne i miejskie. Podejście ogólne posłuży prezydencji jako mandat do negocjacji z Parlamentem Europejskim na temat ostatecznego kształtu przepisów zaś samo porozumienie wynika unijnej strategii bioróżnorodnościowej, ogłoszonej przez Komisję Europejską 20 maja 2020 r. w ramach europejskiego zielonego ładu.

Unijna strategia bioróżnorodności 2030

Komisja chce, aby do 2030 r. przede wszystkim:

• objąć ochroną co najmniej 30% unijnych terenów lądowych i morskich, i w tym celu rozszerzyć obecne obszary Natura 2000
• zrekultywować zdegradowane ekosystemy poprzez konkretne zobowiązania i środki, m.in. ograniczenie o 50% pestycydów i związanego z nimi ryzyka oraz zasadzenie 3 mld drzew w całej UE
• udostępniać co roku 20 mld EUR na ochronę i promocję bioróżnorodności z funduszy unijnych oraz środków krajowych i prywatnych
• utworzyć ambitne globalne ramy bioróżnorodności.

Państwa UE przyjęły konkluzje Rady poświęcone strategii i zatwierdziły jej cele.

Rada podkreśliła, że należy intensywniej zająć się bezpośrednimi i pośrednimi czynnikami zaniku bioróżnorodności i zasobów przyrody. Ponownie zaapelowała, aby w pełni uwzględniać cele bioróżnorodnościowe w działaniach innych sektorów, takich jak rolnictwo, rybołówstwo i leśnictwo, oraz spójnie wdrażać środki UE w tych dziedzinach.

Ministrowie domagali się, aby znaczna część z 30% budżetu UE i wydatków instrumentu Next Generation EU przeznaczonych na działania klimatyczne była inwestowana w bioróżnorodność i wspierające ją rozwiązania oparte na zasobach przyrody.

Strategia „Od pola do stołu” i strategia bioróżnorodności, zaprezentowane razem przez Komisję w 2020 r., mają wiele wspólnych celów jakościowych i ilościowych, np. mniejsze stosowanie pestycydów i nawozów, rekultywację gruntów rolnych oraz gospodarkę wodną.

Prawo o odbudowie zasobów przyrodniczych

W myśl strategii bioróżnorodności Unia pracuje nad nowymi przepisami o odbudowie bioróżnorodności i ekosystemów, czego wynikiem było porozumienie Rady Unii Europejskiej. Prawo o odbudowie zasobów przyrodniczych ma wprowadzić środki, którymi do 2030 r. zostałoby objęte co najmniej 20% unijnych obszarów lądowych i 20% morskich, a do 2050 r. – wszystkie ekosystemy wymagające odbudowy.

Przepisy byłby pierwszymi poświęconymi właśnie odbudowie zasobów przyrodniczych w państwach członkowskich UE.

Ustanawiałyby wiążące cele odbudowy dla:

• terenów zdegradowanych i siedlisk morskich
• owadów zapylających
• ekosystemów rolnych
• obszarów miejskich
• rzek i obszarów zalewowych
• lasów.

Inne polityki UE chroniące bioróżnorodność

Unijne wysiłki na rzecz zahamowania zaniku bioróżnorodności i ekosystemów mają umocowanie w prawie. Obejmuje ono:

• dyrektywę ptasią i dyrektywę siedliskową
• ramową dyrektywę wodną
• dyrektywę ramową w sprawie strategii morskiej.

W ochronie bioróżnorodności pomagają też przepisy m.in. o zanieczyszczeniu, inwazyjnych gatunkach obcych i zmianie klimatu – mają one przeciwdziałać czynnikom powodującym zanik bioróżnorodności.

Aby finansować praktyczną ochronę i odbudowę przyrody, UE ustanowiła program LIFE. Funkcjonuje on od 1992 r. i jest jedynym unijnym programem finansowym w całości przeznaczonym na cele środowiskowe i klimatyczne. Odkąd powstał, wsparł ponad 5000 projektów.

Źródło: https://www.consilium.europa.eu/pl/policies/biodiversity/